Nowa restauracja Lavash: na styku łódzkiej historii i ormiańskiej tradycji

Projekt wnętrza inspirowany owocem granatu – symbolem Armenii, historia i tradycja ormiańska ukryte w detalach restauracji, a także przeszklona podłoga, pod którą widać tondiry – dwa okrągłe piece do wypiekania tradycyjnego chleba lawasz. To przepis na design po ormiańsku według pracowni 3DPROJEKT architektura. Najnowszą realizację tego łódzkiego studia dopełniają modułowe, heksagonalne stoły, według autorskiego projektu. Cel? Stworzenie wystroju wnętrza, który będzie pomostem pomiędzy historią a współczesnością, miejscem opowiadającym o bogatej kulturze i tradycji tego kraju.

Projekt wnętrza zakładał zagospodarowanie ponad 500 metrów kwadratowych przestrzeni restauracyjnej. Nadrzędnym celem było wykreowanie nowego, spójnego wizerunku marki, która posiada już dwie inne restauracje serwujące potrawy kuchni ormiańskiej, a jednocześnie stworzenie kameralnego wnętrza, które zagwarantuje wyjątkowy klimat i odrobinę intymności swoim gościom. Tak narodził się projekt restauracji Lavash, w której architekci, Izabela Markowska oraz Mariusz Wojtczakzadbali o silne nawiązania do ormiańskiej symboliki.

- Każdy projekt aranżacji poprzedzamy dokładną analizą oczekiwań klienta. Poznajemy jego potrzeby, ale także sposób myślenia o tej konkretnej realizacji. Dlaczego to takie ważne? Doskonały efekt w postaci funkcjonalnej oraz dobrze zaaranżowanej przestrzeni, która jednocześnie spełni oczekiwania odbiorcy i zachwyci odwiedzających, to składowa doświadczenia i pomysłowości projektanta oraz wizji inwestora – wyjaśnia filozofię pracowni 3DPROJEKT architektura, Mariusz Wojtczak.

- Postawiliśmy na mocne akcenty kulturowe, dlatego podstawą aranżacji była inspiracja owocem granatu – kulinarnym symbolem Armenii. Soczyste czerwienie i zielenie na ścianie, ale także aksamitne obicia krzeseł, heksagonalne stoły, kształt modułów sufitu podwieszanego czy żyrandole – wszystkie te elementy nawiązują do motywu przewodniego projektu. Wykorzystaliśmy tradycyjny alfabet ormiański do stworzenia autorskich dekoracji ściennych. Szczyt Ararat – ważny ormiański symbol kulturowy stał się inspiracją kamiennego baru, serca restauracji. Czerpaliśmy inspiracje z bogatej kaukaskiej ornamentyki ludowej, której przejawem są dekoracje na blachach i szybach rozdzielających poszczególne przestrzenie lokalu. Zadbaliśmy o to, by restauracja pomimo swoich rozmiarów, była przytulna i klimatyczna, ten efekt uzyskaliśmy dzięki podziałowi na dedykowane strefy - mówi architekt, Izabela Markowska.

Wnętrze podzielono na kilka stref. Z prawej strony restauracji znajduje się tapicerowana kanapa, która wraz z tradycyjnymi, dębowymi stolikami, doskonale sprawdza się podczas nieformalnych spotkań. Z lewej strony natomiast zaaranżowano strefę degustacji tradycyjnych ormiańskich win, a także produkowanej od 120 lat brandy Ararat – najsłynniejszego trunku pochodzącego z Armenii. W głębi restauracji znajduje się oryginalny długi stół barowy, przy którym można stać lub siedzieć.

Pozostała część lokalu została wyposażona w stoliki restauracyjne w kształcie heksagonu, które można dowolnie zestawiać i aranżować. Wszystkie strefy są oddzielone regałami, na których znajdują się zioła i tradycyjne przetwory ormiańskie. Taki zabieg rozwiązuje problem prywatności w miejscach publicznych, a roślinne akcenty, widoczne w całej restauracji, zapewniają przytulną atmosferę.

Historia tkwi w detalach

Tradycyjne beczki do przechowywania ormiańskiego wina, tondiry do wypiekania chleba lawasz, które ukryte są pod przeszkloną podłogą restauracji czy w końcu żyrandole z kieliszków i butelek, to tak zwana kropka nad „i” przygotowanej realizacji. Warte zaznaczenia jest także nowatorskie wykończenie posadzki za pomocą tradycyjnej „jodełki francuskiej”, jednak ułożonej w nietypowy sposób – kąty rozwarte współgrają z innymi detalami wnętrza.

Całość wystroju stanowi połączenie ciepłych odcieni, tapicerowanych obić i dębowego drewna, które doskonale współgra z chłodnymi, industrialnymi elementami, jak cegła, stalowa blacha czy szkło – akcentami nawiązującymi do pofabrycznej historii łódzkiej Manufaktury.